بررسی حذف فلزات (سرب، کروم و کادمیم) به وسیله فیلتری از جنس زیست توده های جلبکی و قارچ

امروزه آلودگی فلزات سنگین یکی از مهمترین مشکلات محیط زیست بسیاری از جوامع است.ورود فلزات سنگین از پساب صنایع مختلف به خاک و آب خطرات جدی را برای انسان و محیط زیست ایجاد می کند. بنابراین جداسازی این یونهای فلزی قبل از رها سازی در محیط به ویژه با استفاده از روش های دفع موثر و ارزان، ضروری می باشد. یکی ازتکنولوژی های موثر برای جداسازی فلزات سنگین، استفاده از جاذب های زیستی و ضایعات کشاورزی است. این امر به دلیل اقتصادی بودن، دستیابی راحت و منطبق بودن با استانداردهای زیست محیطی است. هدف از این مطالعه مقایسه بررسی حذف فلزات سنگین سرب، کروم و کادمیم برروی جاذب های (مخمرکلایورومایسس مارکسیانوس و جاذب طبیعی (ساقه درخت بنه) می باشد. در این پژوهش، اثرات زمان تماس،ph ، مقدار جاذب و غلظت اولیه فلزات سنگین بر میزان جذب بررسی گردید. جهت تعیین میزان جذب فلزات توسطجاذبها به طور جداگانه در زمان تماس های مختلف (240،120، 90، 65، 35، 15 دقیقه)، تحت شرایطph های مختلف(8، 6، 5، 4)، مقادیر مختلفی از جاذب ها (5/0،4/0، 35/0، 25/0، 2/0، 1/0(گرم وغلظت های اولیه محلول فلزات(ppm20، 15، 12، 8، 5) در محلولهای مذکور تماس داده شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که میزان حذف فلزات به وسیله جاذب های (مخمرکلایورومایسس مارکسیانوس و جاذب طبیعی)متفاوت بود. ph بهینه برای حذف فلزات درهر دو جاذب 5/5 تا 6، زمان تماس تعادلی برای مخمرتقریبا 180 دقیقه و برای جاذب طبیعی120دقیقه، مقدار جاذب3/0گرم، بیشترین میزان حذف فلزات سرب، کروم و کادمیم برای محلول10 ppm به ترتیب برای مخمر و جاذب طبیعی 8/95، 8/79، 7/86 و 68/92، 89/81، 6/83درصد بود که میزان حذف فلزسرب بیشتر از دیگر فلزات است.